ความสำคัญของการออกแบบเก้าอี้นวม

เมื่อเวลาผ่านไป ไม่เพียงแต่รูปลักษณ์ของเก้าอี้จะเปลี่ยนไป แต่ยังรวมถึงความสะดวกและความต้องการ ซึ่งทำให้ประวัติศาสตร์ของแต่ละโครงการสมบูรณ์ยิ่งขึ้น ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีและวัสดุยังคงเป็นตัวกำหนดรูปแบบการออกแบบและผลิตเก้าอี้ และเช่นเดียวกับการออกแบบใดๆ แรงบันดาลใจก็มีบทบาทสำคัญในกระบวนการนี้ การออกแบบเริ่มต้นด้วยแนวทางใหม่ในการพิจารณาและนำเสนอวิธีที่แบบฟอร์มสามารถทำหน้าที่ได้และวิธีที่เราสามารถแปลงวัตถุดิบให้เป็นวัตถุเฉพาะของวัฒนธรรมได้

หากฟังก์ชั่นเป็นธรรมชาติมากขึ้นและรูปร่างเป็นวัฒนธรรมมากขึ้นความแตกต่างระหว่างการนั่งบนหินระเบียงเก้าอี้พับ Ikea มูลค่า 10 ดอลลาร์หรือเก้าอี้เขียน Pininifarina มูลค่าล้านเหรียญจะมีส่วนร่วมในการผ่อนคลายตามธรรมชาติและวัฒนธรรม กระทำ. ความคิดสร้างสรรค์ หรืออย่างน้อย การรับรู้ที่สร้างสรรค์ ตอนนี้ ยิ่งกำหนดฟังก์ชันของออบเจ็กต์ได้ง่ายขึ้นเท่าใด นักออกแบบก็ยิ่งสามารถปรับแต่งฟอร์มได้มากขึ้นเท่านั้น

เก้าอี้เป็นวัตถุที่ทำภารกิจให้สำเร็จได้ง่าย ซึ่งหมายความว่าหน้าที่ของเก้าอี้นั้นทำได้ค่อนข้างง่าย สันนิษฐานได้ว่าเก้าอี้เป็นวิธีที่ง่ายสำหรับสถาปนิกในการเรียนรู้เทคนิคใหม่ก่อนที่จะนำไปใช้ในเชิงสถาปัตยกรรม

ในโอกาสที่หายาก เก้าอี้จะทำจากวัสดุที่ผิดปกติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพื่อใช้เป็นงานศิลปะหรือการทดลอง Raimonds Tsirulis นักออกแบบตกแต่งภายในชาวลัตเวีย ได้สร้างเก้าอี้แขวนภูเขาไฟที่ทำด้วยมือจากหินภูเขาไฟ

การออกแบบเก้าอี้คำนึงถึงการใช้งานตามหลักสรีรศาสตร์ (ความสบายของผู้โดยสาร) [25] และข้อกำหนดการใช้งานที่ไม่เป็นไปตามหลักสรีรศาสตร์ เช่น ขนาด ซ้อนได้ พับได้ น้ำหนัก ความทนทาน ทนต่อรอยเปื้อน และการออกแบบงานศิลปะ การจัดเรียงเก้าอี้ในห้องเรียกว่าการออกแบบระยะใกล้ ซึ่งเกี่ยวข้องกับการตอบสนองของบุคคลต่อพื้นที่

แม้ว่าพวกเขาจะไม่เคยนั่งเก้าอี้เหล่านี้ แต่เก้าอี้เหล่านี้ยังคงมีจุดประสงค์ (รวมทั้งการกลับไปใช้สัญลักษณ์ เก้าอี้หายากหรือของนักออกแบบสามารถเป็นสัญลักษณ์ของความมั่งคั่งและอิทธิพลได้) สุดท้าย เก้าอี้ (ตามที่เห็นได้จากการออกแบบที่หลากหลายและความหลงใหลในการออกแบบเฟอร์นิเจอร์ของสถาปนิกหลายคน) มีคุณค่าทางสุนทรียะ พวกเขาดูสวยงาม วัสดุที่เรียบง่ายและเป็นธรรมชาติที่บอกเล่าเรื่องราวของเก้าอี้นวมและในขณะเดียวกันก็สร้างความประทับใจด้วยคุณสมบัติที่สำคัญที่สุดของการออกแบบที่ดี นอกจากบริเวณที่นั่งแล้ว เก้าอี้ยังสามารถแสดงการออกแบบเชิงนวัตกรรมที่ดีที่สุด บ่งบอกถึงรสนิยมส่วนตัวมากขึ้น และสามารถเป็นตัววัดความเคลื่อนไหวทางศิลปะและวัฒนธรรมที่ใหญ่ขึ้นได้

ยุคทองของเก้าอี้สมัยใหม่คือศตวรรษที่ 20 เมื่อนวัตกรรมทางเทคโนโลยีและความคล่องตัวที่สูงขึ้นของมวลชนได้ผลักดันให้นักออกแบบที่เก่งที่สุดของโลกไปสู่ความท้าทายที่สร้างสรรค์ในการสร้างสรรค์เฟอร์นิเจอร์ชิ้นเล็กชิ้นน้อยขึ้นมาใหม่ ในสภาพแวดล้อมสมัยใหม่ เก้าอี้แสดงถึงความท้าทายด้านการออกแบบที่สำคัญและเป็นที่นิยมโดยเฉพาะ หลังจาก Papanek นักออกแบบยังคงต่อสู้กับปริศนาเก้าอี้ต่อไป นักออกแบบเก้าอี้สมัยใหม่ช่วงปลายซึ่งมักหมกมุ่นอยู่กับการทำเฟอร์นิเจอร์ขึ้นรูปชิ้นเดียว ยังคงสำรวจโครงสร้างเหล็กและไม้อัดอย่างต่อเนื่อง โดยได้รับความช่วยเหลือจากการนำไฟเบอร์กลาสและพลาสติกมาใช้

นักสมัยใหม่ในยุคแรกกล่าวว่า "รูปแบบเป็นไปตามหน้าที่" แต่เก้าอี้จำนวนมากที่สร้างขึ้นในศตวรรษที่ 20 ส่วนใหญ่เป็นงานประติมากรรม แน่นอนว่านี่ไม่ใช่แค่เก้าอี้เท่านั้น แต่ผลิตภัณฑ์จำนวนมากที่ผู้เชี่ยวชาญด้านการออกแบบอุตสาหกรรมนำออกสู่ตลาดไม่ได้สร้างขึ้นสำหรับหลายองค์กร ตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ 19 นวัตกรรมทางเทคโนโลยีได้นำเสนอวัสดุและวิธีการผลิตใหม่สำหรับนักออกแบบเก้าอี้

เก้าอี้เป็นตัวชูโรงที่ยิ่งใหญ่ในประวัติศาสตร์ของการออกแบบโดยรวมในแง่ของนวัตกรรมและการใช้วัสดุและเทคโนโลยี ซึ่งหมายความว่าเก้าอี้มีวิวัฒนาการตลอดหลายศตวรรษที่ผ่านมา ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการออกแบบในทุกขั้นตอน เมื่อพูดถึงการออกแบบเชิงอุตสาหกรรม เก้าอี้มักจะเป็นแก่นของวัฒนธรรม การออกแบบเก้าอี้อันเป็นสัญลักษณ์เป็นมากกว่าการผสมผสานระหว่างรูปแบบและการใช้งาน แต่ยังรวมถึงวิศวกรรม การใช้งานจริง และจินตนาการ ออกแบบโดยนักออกแบบชาวดัตช์ Friso Kramer ในปี 1953 เก้าอี้ Revolt ที่ฉันชอบคือตัวอย่างที่ดีของเก้าอี้ที่เหมาะกับสรีระ

ตำแหน่งเอนนอนได้รับแรงบันดาลใจจากท่านอนของนักปีนเขา/ทหารสุดคลาสสิก โดยให้ขาวางอยู่บนต้นไม้และศีรษะอยู่บนกระเป๋าเป้ และความโค้งของร่างกายเน้นย้ำรูปร่างของเก้าอี้เพื่อการออกแบบที่สะดวกสบายและถูกหลักสรีรศาสตร์ การยศาสตร์ทำให้วัสดุของเก้าอี้มีอิทธิพลต่อการทำงานของเก้าอี้ เก้าอี้รับประทานอาหารเป็นแบบพิเศษที่ใช้รอบโต๊ะอาหาร บริบทที่แน่นอนในการใช้เก้าอี้มีผลต่อการนั่งของผู้คน (ตัวตรง ค่อม ฯลฯ)

โดยทั่วไป หากคาดว่าผู้โดยสารจะนั่งต่อไปเป็นเวลานาน จะต้องถอดน้ำหนักออกจากที่นั่ง ดังนั้นเบาะนั่งยาวแบบเบาจึงมีแนวโน้มที่จะปรับเอนได้อย่างน้อยเล็กน้อย การยศาสตร์มีความสำคัญมากหากคุณต้องการนั่งบนเก้าอี้อย่างสบาย นักออกแบบหลายคนในปัจจุบันมองว่าเก้าอี้เป็นโอกาสในการปรับปรุงท่าทางและภาษากาย

การบาดเจ็บจำนวนมากและได้รับการบันทึกไว้เป็นอย่างดีซึ่งเกิดจากการนั่งนานเกินไป เช่น ความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของโรคหัวใจและหลอดเลือด ความเสียหายต่อกระดูกหน้าแข้งและกระดูกสันหลัง สามารถลดลงได้ด้วยการออกแบบเก้าอี้ที่ดี

ตัวอย่างเช่น การออกแบบเก้าอี้จำนวนมากมีเบาะรองนั่งขนาดใหญ่ที่ดูเหมือนจะบ่งบอกถึงความสบาย แต่ตามหลักสรีรศาสตร์แล้ว ฉันทามติขัดแย้งกับความสวยงามนั้น วิทยาศาสตร์ที่แท้จริงของการยศาสตร์ Krantz โต้แย้ง ควรแนะนำนักออกแบบให้ออกแบบเก้าอี้ที่รองรับและตอบสนองความต้องการของร่างกายในการเคลื่อนไหวมากกว่าการไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ เช่น ที่นั่งที่เอียงไปข้างหน้า และมีฐานที่ยืดหยุ่นพอที่จะรองรับที่นั่งได้ ย้าย. น้ำหนักตัวของคุณจากขาข้างหนึ่งไปอีกข้างหนึ่ง ผู้ออกแบบเก้าอี้อาจต้องยอมให้การออกแบบเพื่อให้การผลิตถูกลงและเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมมากขึ้น ในขณะที่นักออกแบบเว็บไซต์อาจต้องยอมลดหย่อนเพราะส่วนประกอบบางอย่างเข้ากันไม่ได้ระหว่างเบราว์เซอร์หรือสร้างปัญหาด้านประสิทธิภาพ

อย่างไรก็ตาม แม้ว่านักออกแบบเชื่อว่าพวกเขาควรผลักดันวิศวกรอยู่เสมอ แต่เทคโนโลยีก็สามารถผลักดันการออกแบบไปสู่พื้นที่ใหม่ได้ นี่คือเหตุผลที่นักออกแบบเว็บไซต์เข้าใจระดับพื้นฐานของโค้ดที่สำคัญพอๆ กับที่นักออกแบบอุตสาหกรรมเข้าใจพื้นฐานของคุณสมบัติของวัสดุและฟิสิกส์

ในบทความนี้ ฉันต้องการเปรียบเทียบการออกแบบอุตสาหกรรม (เก้าอี้) และการออกแบบดิจิทัล (เว็บไซต์) เพื่อพิสูจน์ว่าพวกเขาไม่เหมือนญาติห่าง ๆ และเหมือนพี่น้องที่สนิทกันมากขึ้น

เก้าอี้ผสมผสานรูปแบบและการใช้งานในลักษณะที่ผู้บริโภคสามารถเข้าใจได้ง่าย แต่ยากอย่างเหลือเชื่อสำหรับนักออกแบบที่จะทำให้เก้าอี้สมบูรณ์แบบ เนื่องจากครอบคลุมประเด็นการออกแบบมากมาย - การออกแบบ การเลือกใช้วัสดุ วิธีการผลิต สไตล์ และการใช้งาน - ในตู้ขนาดเล็ก ... เก้าอี้จากสถาปนิกเต็มไปด้วยตัวอย่างเก้าอี้หลายสิบตัวที่จัดวางเคียงข้างกัน พร้อมภาพอาคารที่โดดเด่นที่สุดของนักออกแบบ เก้าอี้ที่ V &การออกแบบที่โอบรับสมัยใหม่และรวบรวมการมีส่วนร่วมอันยิ่งใหญ่และแพร่หลายของยุคสมัยไปสู่ที่นั่งร่วมสมัย เก้าอี้บาร์เซโลนา ซึ่งเป็นหนึ่งในเก้าอี้ที่ใช้กันมากที่สุดในการออกแบบตกแต่งภายใน เป็นผลมาจากการทำงานร่วมกันระหว่างสถาปนิกชื่อดังของ Bauhaus Ludwig Mies van der Rohe กับคู่หู สถาปนิก และนักออกแบบที่รู้จักกันมานานของเขา Lilly Reich

เป็นวัตถุที่เป็นที่รู้จักมากที่สุดแห่งหนึ่งของศตวรรษที่ผ่านมาและเป็นสัญลักษณ์ของการเคลื่อนไหวสมัยใหม่ มีการออกแบบพนักพิงสูงที่น่าดึงดูดซึ่งให้ความสบายที่คุณพบบนเก้าอี้เสมอ มันทำหน้าที่เป็นเก้าอี้ ดังนั้นจึงต้องมีการออกแบบบางอย่าง